лушкыдемше

лушкыдемше

1. прич. от лушкыдемаш

2. прил. ослабевший

Лушкыдемше кид гыч шудо нумалтыш мучыштен возо. [/i]З. Каткова.[/i] Ноша с сеном выпала из ослабевших рук.

Кушто мо кӱлеш, ӱйлыш, лушкыдемше ужашым пеҥгыдемдыле. [/i]«Мар. ком.»[/i] Где что надо, смазал, ослабевшие части подтянул.